Op 15 februari 2022 werden door de federale regering 35 arbeidsmarktmaatregelen goedgekeurd. Deze 'arbeidsdeal' is tweeledig: de maatregelen zorgen voor een modernisering van de Belgische arbeidsmarkt én dragen bij tot de ambitie van het regeerakkoord om de werkzaamheidsgraad in ons land te verhogen. De deal werd echter tot op vandaag nog steeds niet uitgevoerd. Federaal Volksvertegenwoordiger Nathalie Muylle drong in het parlement aan bij de premier om (eindelijk) tot actie over te gaan.
De verwondering was groot toen deze week één van de meerderheidspartijen - waarbij ook een vicepremier - een persconferentie gaf over 13 acties om de koopkracht te verhogen, maar daarbij over de arbeidsdeal niet werd gesproken. Er werd tijdens die uiteenzetting geen woord gerept over hoe de arbeidsmarkt in Wallonië, Brussel en Vlaanderen kan versterkt worden. Nochtans zijn er reeds maatregelen door de regering genomen. In de arbeidsdeal staan maatregelen rond flexibiliteit, het versterken van opleiding, asymmetrisch beleid, hoe mensen gelinkt kunnen worden aan knelpuntberoepen, hoe mensen uit andere regio's naar Vlaanderen kunnen komen om te werken... Deze maatregelen - hoewel het nog steeds niet voldoende is - liggen nu al op tafel, maar de vaststelling is dat het niet vooruit gaat.
Een voorbeeld: in Kortrijk zijn er in de zorg en voor de job van heftrucker op dit moment 10 vacatures voor één iemand die hierin werk zoekt. De arbeidsmarkt bloedt. In de commissie is het debat met de minister van Werk altijd interessant, maar er moet meer actie komen. Daarbij moeten ook de sociale partners hun verantwoordelijkheid niet nemen, wat ze vandaag eigenlijk niet doen.
Nathalie Muylle deed daarbij nog een oproep aan de premier om naar het parlement te komen met deze arbeidsdeal en met maatregelen om de asymmetrie te versterken. De komende weken moeten belangrijke beslissingen genomen worden en de beste sociale bescherming is voor cd&v het hebben van een job. Net daarom moet werken dan ook lonen. Vandaag zijn de maatregelen te breed, het is belangrijk om die specifieker te maken, zoals bijvoorbeeld de tijdelijke werkloosheid.
