Het aantal keizersneden in verhouding met de totaal aantal bevallingen is in België afgelopen jaren toegenomen, tot 22,5% in 2021. Dat blijkt uit cijfers opgevraagd door cd&v-Kamerlid Nathalie Muylle. Deze alarmerende toename, bijna dubbel zo hoog als de door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) aanbevolen 10-15%, is een zorgwekkende ontwikkeling.
Op de kortstondige corona-babyboom na daalt het aantal geboortes in ons land al tien jaar. In absolute cijfers daalde daarom ook het aantal keizersneden, maar toch neemt het procentueel jaar na jaar toe. Zo blijkt ook uit de cijfers die Muylle voor het derde jaar op rij opvraagt.
Duidelijke risico’s
Een studie uit 2016 van het Federale Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) identificeerde duidelijke risico's verbonden aan keizersneden, variërend van complicaties bij baby's tot problemen voor moeders bij toekomstige zwangerschappen. Daarnaast vereist het herstel na een keizersnede aanzienlijk meer tijd dan na een natuurlijke bevalling.[1]
Nathalie Muylle benadrukt: "Terwijl keizersneden in specifieke situaties noodzakelijk zijn en levens kunnen redden, mogen ze niet routinematig worden uitgevoerd. De ingreep kan levens redden en is daarom ook noodzakelijk in specifieke gevallen, maar ze is niet volledig risicoloos.”
Ondanks deze risico’s werden er de voorbije dertig jaar steeds vaker routinematig keizersneden uitgevoerd, soms zelfs zonder medische noodzaak, op vraag van de toekomstige ouders om persoonlijke redenen of op vraag van de verloskundige, bijvoorbeeld omdat deze beter op voorhand gepland kan worden. Het KCE gaf in 2016 aanbevelingen om het aantal niet-noodzakelijke keizersneden te verminderen. Zo moeten zorgverleners ervoor zorgen dat toekomstige ouders duidelijke informatie ontvangen over de gevolgen van keizersneden voor moeder en kind en de gevolgen voor volgende zwangerschappen. Ook gynaecologen moeten meer worden gesensibiliseerd over de gevolgen van een keizersnede zonder medische noodzaak.
Omwille van de risico’s stelt de WHO dat het percentage keizersneden niet meer mag bedragen dan 10 tot 15% per land. Hun studies tonen aan dat wanneer het percentage keizersneden in een bevolking beperkt wordt tot 10%, het aantal moeder- en pasgeboren sterftegevallen daalt.[2]
Nathalie Muylle besluit: “Een keizersnede blijft een chirurgische ingreep die enkel mag worden uitgevoerd wanneer er een medische noodzaak is. Sensibilisering over de voor- en nadelen voor jonge moeders is cruciaal. Er is dringend actie nodig!”
Cijfers
Aantal geboortes in België (bron: Statbel)
2011: 127.655 geboortes
2020: 114.000 geboortes
2021: 117.914 geboortes
Aantal keizersneden in België (bron: Minimum Ziekenhuis Gegevens)
2011: 26.245 keizersneden (20,55%)
2016: 26.326 keizersneden (21,57%)
2020: 25.374 keizersneden (22,20%)
2021: 26.609 keizersneden (22,58%)
Vlaams minister van Binnenland Hilde Crevits maakt in totaal zo’n 360.000 euro vrij voor renovatiewerken aan drie West-Vlaamse kerken: de Sint-Petrus en Pauluskerk in Rumbeke, de Sint-Medarduskerk in Eernegem en de Sint-Aldegondiskerk in Zwevezele.
Bijna één op vier sterfgevallen in België zijn een gevolg van hart- en vaatziekten. Atherosclerose of slagaderverkalking is hierbij de meest voorkomende achterliggende aandoening. Nochtans kan preventie en screening de mortaliteit aanzienlijk doen dalen. Nathalie Muylle (cd&v) en Daniël Bacquelaine (MR) formuleren in een resolutie maar liefst 19 aanbevelingen aan de federale regering om actie te ondernemen. Het voorstel werd vandaag goedgekeurd in de Commissie Gezondheid en Gelijke kansen.